Według piśmiennictwa światowego trwały niedosłuch występuje u 1–2 na 1000 najmłodszych dzieci. Odsetek ten zwiększa się wraz z wiekiem, co wynika z nakładania się czynników genetycznych (tzw. predyspozycji osobistych) oraz środowiskowych (np. narażenie na hałas, przyjmowanie leków ototoksycznych).
Jak rozpoznać niedosłuch? Co zrobić, by pomóc dziecku?
W ostatnim wpisie wspominałam, że niektóre dzieci mogą być narażone na czynniki uszkadzające słuch. Mimo prawidłowego wyniku badania przesiewowego powinny być obserwowane. Tutaj dużo zależy od Ciebie, ponieważ Ty drogi rodzicu spędzasz ze swoją pociechą najwięcej czasu.
Kiedy masz zostać mamą/tatą zapewne mówisz do swojego maluszka, być może wyobrażasz sobie, że uśmiecha się, słysząc Twój głos. Kiedy Twoje dziecko przychodzi na świat, jesteś najszczęśliwsza/y na świecie, a jednocześnie przerażona/y. Twoim największym marzeniem jest: żeby wszystko było dobrze.
O to „dobrze” dba personel medyczny. Już w 2 dobie życia u Twojego dziecka zostanie wykonane przesiewowe badanie słuchu.